تاریخ فراموش شده

 تنوع حرفه‏ها

در گزارشهاى باستانشناسى مى‏خوانیم:
اکثر الواحى که به دست آمده به علت طول زمان و ساییدگیهایى که در سطح آنها پدید آمده بکلى لا یقرأ و یا بطور ناقص قابل مطالعه‏اند.
الواحى که قابل خواندنند عموما داراى مفاد و مفاهیم یکسانى هستند و از بررسى در آنها مى‏توان به تنوع مشاغل و حرفه‏ها در آن دوران پى‏برد.
بطور کلى کسانى که خدمت آنها موردنظر قرار گرفته و در ازاء مدتى کار دستور پرداخت حقوق آنها صادر شده است، عبارتند از کارگران ساختمان کاخ پارسه، شبانان، زنان مأمور نگهبانى اسب، کشتکاران، یک نفر پیشواى مذهبى، مأمورین تنظیم محاسبات، منبت‏کاران، آهنگرانى که مشغول ساختن در کاخ هستند، کارمندان مخزن خزانه، کارگرانى که نقوش برجسته سنگ و منبت‏کاریهاى چوبى را به عهده داشته‏اند، درودگران و پیکرسازان، کارگران حجار و سنگتراش، کارگران کارگاههاى تزیین کاخ، کارگرانى که به گرفتن شراب و آبجو مشغولند، زرگران، خرکچیها، زره‏سازان، مسکاران، پیشه‏وران و غیره.
ناگفته نماند که بین کارگران مزدبگیر آن عهد اسم کارگر زن، و پسربچه و دختربچه‏
 
نیز به چشم مى‏خورد. پیدایش و ترجمه نبشته‏هاى گلى نشان داد که برخلاف تصور بسیارى از مورخین و باستانشناسان، کاخهاى عظیم باستانى تخت جمشید مولود بیگارى و زحمت بى‏اجر و مزد اسرا نبوده بلکه ظاهرا کارگران به فراخور سن و درجه تخصص و استادى خود از خزانه شاهى حقوقى مى‏گرفتند.»
سطحه مسجد سلیمان‏
قبل از آنکه به بحث خود در پیرامون احوال اقتصادى و اجتماعى طبقات مختلف در ایران باستان پایان دهیم، مقام و موقعیت زنان را، تا آنجا که مدارک و اسناد تاریخى و مذهبى اجازه مى‏دهد، مورد مطالعه و تحقیق قرار مى‏دهیم.
نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 11 اسفند 1390برچسب:, توسط امیررضا و پوریا |

صفحه قبل 1 صفحه بعد